ณ ภัตตคารหรู ใจกลางเมืองระดับ 5 ดาวมีผู้คนมากมายทั้งระดับ ไฮโซ นักธุรกิจรุ่นเล็ก รุ่นใหญ่ ต่างก็เข้ามาใช้บริการ ณ ที่ ภัตตคาร หรูแห่งนี้กันอย่างมากหลาย รวมทั้งชายวัยกลางคน 2 คน กำลังนั่งคุยเรื่องธุรกิจกันอย่างเคร่งเครียด
"คุณ ลี แทฮวา ตอนนี้ธุรกิจของพวกเรา 2 คนก็แย่ลงตามสภาพเศรษฐกิจในตอนนี้ ผมคิดว่าเราสองคนน่าจะมาร่วมธุรกิจกันสักที บางทีถ้าเราสองคนรวมด้วยช่วยกัน อาจจะทำให้ธุรกิจของพวกเราเป็นที่นิยมขึ้นมาอีกครั้ง" คิม คีวูง ชายวัยกลางคนผู้ที่มีศักย์เป็นถึงเจ้าของผับ ชื่อดัง และ เสื้อผ้าแบรนเนมชื่อดังในเอเชีย กำลังเจรจากับ ลี แทฮวา ผู้ที่เป็นถึงเจ้าของห้างชื่อดังในเอเชีย พ่อของ หนุ่มน้อยหน้าหวาน ลี ดงแฮ
"แล้วเรื่องที่เราคุยกันไว้สัปดาห์ที่แล้ว ดงแฮ รู้เรื่องใช่ไหมครับ ?" คิม คีวูงถาม ลีแทฮวา ขึ้นเมื่อคิดว่าสิ่งที่เขาคุยกับ ลีแทฮวาไปมันคงเป็นเงื่อนไขที่ดีที่สุดในตอนนี้
"อ๋อ เรื่องนั้นไม่มีปัญหาครับ" ลี แทฮวา รีบตอบกลับทันทีหลังจากที่ คิม คีวูง ถามจบ
"ผมก็หวังให้มันเป็นอย่างนั้นเช่นกันครับ" คิม คีวูง เอ่ยย้ำข้อตลงอีกครั้ง เพื่อความแน่ใจว่าฝ่ายนั้นจะยอมรับข้อตกลงที่เขาเสนอไปอย่างแน่นอน !!!
"แล้วเราจะเริ่มงานวันไหนดีครับ ?" ลี แทฮวา พูดขึ้นทันทีเมื่อคิดว่ายังไงสะ ลูกชายของเขาก็ต้องยอมรับข้อตกลงที่เขาจะให้ ดงแฮ
"ผมว่าอาทิตย์หน้าเลยดีกว่าไหมครับ ? เพราะถ้ามั่วแต่ยืดเยื้อธุรกิจเราคงแย่ลงกันไปข้างหนึ่งกันพอดี" คิม คีวูง ยื่นข้อเสนอมให้กับ ลี แทฮวา ฟังอย่างมีเหตุผล
"ตกลงครับ" ลีแทฮวา ตอบตกลงทันที เพราะคิดว่ายังไงซะเหตุผลนี้ก็เป็นเหตุผลที่ดีที่สุดสำหรับเขาในตอนนี้
"โอเค ครับงั้นตงลงตามนี้ เรามาทานอาหากันต่อเลยดีกว่าครับ" คิม คีวูงเอยขึ้น ก่อนที่ชายวัยกลางคนทั้งสองจะนั่งรับประทานอาหารกันต่อและสนทนากันต่อเกี่ยวกับเรื่องธุรกิจกันอย่างเคร่งเครียดกันอย่างอีกครั้งหนึ่งเมื่อบนสนทนาทั้งสอง จบลง ใบหน้าของชายวัยกลางคนก็ประดับไปด้วยรอยยิ้ม เพราะอีกไม่นานลูกชายของพวกเราทั้งสองก็ต้องแต่งงานกันน !!!!!!
--------------------------------------------------------------------------------------------
รถเฟอร์รารี่คันหรูราคา มากว่า 10 ล้านมาจอดเทียบบริเวณหน้า คฤหาสน์หรู หลังใหญ่หลังหนึ่งย่าน ทงแทมุน ชายหนุ่มรูปร่างสมส่วน หน้าตาหล่อ ผิวสีแทน มีดีกรี เป็นถึงลูกเจ้าของผับและเสื้อแบรนแนมชื่อดังในเอเชีย
"ไม่ทราบว่ามาหาคุณหนูหรือป่าวค่ะ " สาวใช้ในบ้านถามขึ้นเมื่อเห็นชายแปลกหน้าเข้ามาใน คฤหาสน์ ของตระกูล ลี
"ครับ ผมเป็นเพื่อนกับ ลี ดงแฮ ครับ" ชายหนุ่มเอยกับ สาวใช้ในบ้านอย่างสุภาพ ใช่วันนี้ที่เขามา คฤหาสน์หลังนี้ก็เพราะว่า เขาจะมายื่นข้อเสนอสัญญาที่จะให้กับร่างบางในวันนี้
"งั้นรอสักครู่นะค่ะ เดียวดิฉันจะไปปลุกคุณหนูให้ค่ะ" สาวใช้ในบ้านทำท่าจะเดินขึ้นบันไดไปปลุกร่างบางแต่ก็ถูกร่างสูงขัดไว้สะก่อน
"ไม่ต้องหรอกครับ เดียวผมไปปลุกเองก็ได้ครับ คุณไปทำงานต่อเถอะ" สาวใช้ในบ้านลังเลอยู่สักพักก่อนที่จะกลับไปทำงานต่อ ร่างสูงเดินขึ้นบันไดไปหาร่างบางทันทีเมื่อสาวใช้ในบ้านเดินลับตาไปแล้ว
เมื่อ คิบอม เดินขึ้นบันไดมาถึงชั้นสองของคฤหาสน์ร่างสูงก็กวาดสายตาไปยังประตูห้องนับ 10 บานแต่สายตาของร่างสูงก็สะดุดเข้ากับประตูบานสีเหลืองบานหนึ่ง มีชื่อสลักไว้ว่า 'ลี ดงแฮ' ร่างจึงตัดสินใจเดินไปยังประตูบานนั้นแล้วเปิดเข้าไปทันที
'แอ๊ด...........'
โชคดีของร่างสูงที่ประตูไม่ได้ล็อคเหมือนอย่างที่เขาคิดไว้ เมื่อร่างสูงเปิดประตูเข้าไปก็พบกับ ชายหนุ่มหน้าตาหวาน ปากอมชมพู ผมยาวประบ่า ขนตายาว นอนหลับตาพริ้มอยู่บนเตียงนอนสีขาวราวกับเจ้าหญิงในนิยาย คิบอมเดินเข้าไปใกล้กับร่างบางมากขึ้นจนกระทั่งมาหยุดอยู่ข้างเตียงนอน ร่างสูงก้มลงไปมองหน้าของร่างบางอย่างพิจารณา ดวงตาที่เปิดอยู่ตลอดเวลาบัดนี้กลับปิดสนิท ใบหน้าราวกับเด็กบริสุทธิ์ที่ไม่เคยผ่านอะไรมาก่อนเลย
ร่างสูงเอื้อมมือไปลูบไล้ใบหน้าของร่างบางอย่างแผ่วเบาราวกับว่ากลัวร่างตรงหน้าตื่น....แต่ด้วยธุระของร่างสูงที่จะมาคุยธุระสำคัญกับร่างบางนั้นมีมากกว่าคิบอมจึงตัดสินใจปลุกร่างบางทันที
"ดงแฮ ดงแฮ" คิบอมปลุกร่างบางตรงหน้า เมื่อคิดว่าเวลาก็ล่วงเลยมานานพอสมควรแล้ว
"อืม ป้าครับขออีก 5 นาทีนะครับ"เสียงงัวเงียของ ดงแฮ ดังขึ้นเมื่อคิดว่า ป้า ประจำตระกูลมาปลุกเขา !!
"ดงแฮ ดงแฮ ตื่นสิ" คิบอม ปลุก ดงแฮ อีกครั้งคราวนี่ร่างสูงเขย่าร่างบางแรงๆที่ก็ไม่มีที่ท่าว่าร่างบางตรงหน้าจะตื่นขึ้นมาเลย 'ปลุกยากจริงๆ' ร่างสูงคิดในใจก่อนที่จะตัดสินใจ ประกบปากร่างบางทันที
ความคิดที่จะแกล้งร่างบางในตอนแรกนั้นพาลหายไป เมื่อร่างสูงได้ลิ้มรสชาติจากกลีบปากบาง ความหอมหวานก็เข้าครอบครองจิตใจของร่างสูงทันที คิบอมกดริมฝีปากหนักขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเห็นทีท่าว่ายังไงร่างบางตรงหน้าก็ยังไม่ตื่นสักที !!!!!! (ไรเตอร์ :: คนอะไรปลุกยากจริงๆ - - )
"อึก อืมม . . . " เสียงของ ดงแฮดังรอดออกมาจาก กลีบปากบาง มือของร่างบางโอบคอร่างสูงเอาไว้ ส่วนมืออีกข้างของร่างบางก็ลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังของ คิบอม !!!!!
คิบอม ถอนจูบจากร่างบางก่อนจะเลื่อนใบหน้าไปยังลำคอระหงส์ คิบอมหัวเราะเบาๆ พร้อมกับลากลิ้นสากของตนไล้ชิมลำคอระหงส์ มือหนาค่อยๆเคลื่อนมือไปซุกยังใต้เสื้อของร่างบางพร้อมทั้งลูบไล้หน้าท้องแบนราบ ก่อนที่ร่างสูงจะตัดสินใจเคลื่อนมือไปสะกิดยอดอกสีชมพู ของร่างบางเล่นอย่างแผ่วเบา
"อืม อย่าสิ ซองมินฉันจั๊กจี๊นะ" ดงแฮยังคงตกอยู่ในภวังค์แห่งความฝันเมื่อคิดว่าเพื่อนของเขากำลังแกล้งเขาอยู่ โดยไม่รับรู้สิ่งที่เกิดขึ้นกับตน
"ฮะฮะ บอกว่าอย่าไงเล่า !!" คราวนี้ร่างบางละเมอออกมาอีกครั้ง แต่คราวนี้ร่างบางเลือกที่จะถีบร่างสูงตกลงข้างเตียงอีกต่างหาก !!!(ผู้แต่ง :: นู๋ด๊องรุนแรงง !!)
"โอ๊ยย " เสียงของคิบอมดังขึ้นเมื่อร่างของตนเองหล่นกระแทกกับพื้น ร่างหนาคลำๆแถวสะโพกของตน
'โอ๊ยย เจ็บชะมัด' ร่างหนาคิดในใจก่อนจะคิดอะไรดีๆออก เมื่อร่างสูงคิดได้ดังนั้นก็เอื้อมมือไปบีบจมูกของร่างบางทักทีพร้อมทั้งประกบปากร่างบางอีกครั้ง
'อืม...อึดอัด ไม่ไหวแล้วว !!' ร่างบางคิดในใจก่อนที่จะลืมตาโพลงขึ้นมาก็พบเข้ากับชายหนุ่มร่างหนาที่กำลังทาบทับอยู่บนตัวของเขา ดงแฮตัดสินใจผลักร่างสูงอย่างแรงทำให้ร่างสูงเซไปชนเข้ากับ โต๊ะ ที่วางไว้อยู่ในห้องของร่างบาง
"นาย ! ไอบ้า นายจะฆ่าฉันใช่ไหม ไอคนทุเรศ คนฉวยโอกาส"ดงแฮ โวยวายลั่นห้องนอน ทำให้ร่างบางหยิบหมอนที่อยู่ข้างๆปาใส่ร่างสูงทักที แต่โชคดีที่ร่างสูงหลบหมอนใบนั้นได้ทันพอดี
"ก็นายไม่ยอมตื่น ฉันก็เลยต้องทำแบบนี้ไงเล่า !!!"คิบอมตะคอกใส่ดงแฮทักทีที่ร่างบางหยุดปาหมอนใส่เขาสักที
"แล้วนายจูบฉันทำไม ! แล้วใครให้นายเข้ามา ออกไปเลยนะ" ดงแฮตะคอกใส่ร่างสูงกลับตอนนี้อารมณ์ของร่างบางเริ่มที่จะเดือดขึ้นมาทีละนิดซะแล้วว
ร่างสูงขมวดคิ้วเล็กน้อยก่อนจะเดินเข้าไปใกล้ร่างบางมากขึ้นทีละนิดจนในที่สุดร่างสูงก็มาหยุดอยู่ที่เตียงที่ร่างบางที่นอนอยู่เมื่อกี้ ตอนนี้หน้าของร่างบางแดงระเรื่อเนื่องจากเกิดจากการที่ร่างบางตะคอกใส่ร่างสูงไปเมื่อกี้และตามใบหน้าของร่างบางเริ่มมีเหงื่อผุดขึ้นเล็กน้อยทำให้ร่างบางตรงหน้าดูเซกซี่
"ดงแฮ นายลืมไปแล้วหรอ วันนี้ฉันจะมาให้ข้อเสนอกับนาย" ร่างหนากระซิบที่ใบหูของร่างบางราวกับกระซิบพร้อมทั้งกดจูบลงที่ใบหูของร่างบางอย่างแผ่วแบว แล้วเลื่อนใบหน้าอันคมคายไปยังซอกคอขาวของร่างบางก่อนจะทำสัญลักษณ์ไว้บนคอของร่างบางไว้หลายต่ำแหน่ง ก่อนที่จะโดนร่างบางผลักออกอย่างแผ่วแบว
"นายต้องการอะไรจากฉัน คิม คิบอมดงแฮ ถามร่างสูงด้วยน้ำเสียงเย็นชา ร่างบางในตอนนี้ดูอ่อนแอเหลือเกิน 'ตกลงนายต้องการอะไรกับฉันกันแน่ คิม คิบอม ฉันเคยทำอะไรให้นาย' "
"ไปอาบน้ำ แล้วมากับฉัน !" ร่างหนาสั่งร่างบางก่อนจะเดินออกไปรอที่ห้องรับแขก ทันทีประตูห้องปิดลง ร่างบางนั่งคิดสักพักก่อนจะลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว
"คิบอมนายมันเลวที่สุด" ร่างบางสบถคำออกมาก่อนที่จะอาบน้ำต่อ
เวลาผ่านไป 1 ชั่วโมงเต็มกับการรอคอยของ คิ บอม ก็ จบลง เมื่อร่างบางตรงหน้าเดินออกมาจากห้องนอนพร้อมทั้งแต่งกายด้วย เสื้อยืดแขนยาวสีขาวแล้วคลุมทับด้วยเสื้อแจ๊คเก็ตสีน้ำตาลอ่อนๆ ใส่คู่กับกางเกงยีนสีเข้มราคาแพง ทำให้ร่างบางตรงหน้าดูดีไม่ใช่น้อย
"นายจะพาฉันไปไหน" ดงแฮเอ่ยทำลายความเงียบ เมื่อคิดว่า คิ บอม จ้องเขานานเกินไปแล้ว
"เดียวไปถึง นายก็รู้เอง" คิบอม ออกแรงกระชากแขนร่างบางด้วยความรุนแรงทำให้ร่างบางตรงหน้า นิ่ว หน้าเล็กน้อยเหมือนกับว่าแขนออกตนจะหลุดออกมา
"ฉันเจ็บนะ ปล่อยนะ !" ดงแฮโวยวาย เมื่อคิดว่าร่างสูงตรงหน้ารุนแรงกับเขาเกินไปแล้ว ร่างสูงไม่พูดไม่จาแต่กลับเพิ่มแรงบีบที่แขนของร่างบางแรงขึ้น เมื่อร่างสูงมาถึงรถก็ปล่อยมือออกจากแขน ของร่างบางทันทีเมื่อร่างบางได้โอกาส ก็ตั่งท่าจะวิ่งไปที่ คฤหาสน์ของตน แต่มีหรือความไวของร่างบางจะสูง ความไวของร่างสูงได้ ทำให้ คิบอม คว้าเอวของร่างบางไว้ได้ทัน ทำให้ดงแฮดิ้นมากยิ่งขึ้นเมื่อร่างสูงคิดว่าร่างบางตรงหน้าดิ้นมากเท่าไร ร่างสูงก็เพิ่มแรงกอดมากเท่านั้น
"ปล่อยฉันนะ ฉันจะเข้าบ้าน " ร่างบางออกแรงดิ้นมากยิ่งขึ้นทำให้อารมณ์ของร่างสูงในตอนนี้เริ่มโมโหขึ้นมาบางแล้ว
"ดงแฮ อยู่เฉยๆ แล้วเชื่อฟังฉัน !" คิบอม พูดจบ ก่อนจัดการยัดร่างของ ดงแฮ เข้าไปในรถ แล้วขับรถออกจากคฤหาสน์ด้วยความเร็ว 140 กิโลดมตร
"นายจะพาฉันไปไหน จอดรถเดียวนี้นะ ฉันจะลง" ร่างบางถามร่างสูงขึ้นอีกครั้งเมื่อคิดว่าร่างสูงตรงหน้าพาเขามายังสถานที่ที่เขาไม่รู้จักอย่างแน่นอน !! ความกลัวได้เข้าครอบครองจิตใจของร่างบางทักทีเมื่อร่างสูงไม่ได้พูดจาตอบโต้กลับ
"หึหึ" มีแต่เพียงเสียงหัวเราะเบาๆออกมาจากลำคอของร่างสูงเท่านั้นแต่ใครจะไปรู้ล่ะว่าในใจของร่างสูงตอนนี้ต้องการอะไรจากร่างบาง
ความเงียบเริ่มเข้าครอบครองเมื่อต่างฝ่ายต่างเงียบไม่มีใครพูดจากันมีแต่เสียงแอร์เท่านั้นที่เป่าใบหน้าทั้งสอง คาตมเหลือบมองร่างบางเล็กน้อยก่อนจะหันกลับไปขับรถมุ่งตรงไปข้างหน้าต่อ เส้นทางที่คิบอมขับ ตามข้างทางมีแต่ต้นไม้หลายล้อมเต็มไปหมด ดวงตาหวานเริ่มตื่นตระหนกขึ้นเรื่อยๆเมื่อร่างสูงขับรถมาจอกเทียบกับบ้านหลังหนึ่งที่มีรั้วกันรอบๆบ้านและบ้านหลังนี้ไม่มีใครอยู่เลยสักคน
"นายพาฉันมาที่ทำไม " ดงแฮเอ่ยทำลายความเงียบเมื่อร่างสูงขับรถเลี้ยวเข้าไปยังตัวบ้าน เมื่อรถของร่างสูงจอดสนิท คิบอม ก็ลงไปเปิดประตูรถที่ร่างบางนั่งอยู่แล้วออกแรงกึ่งเดินกึ่งลากร่างบางไปยัง ห้องๆหนึ่งที่ประดับไปด้วย สีฟ้าน้ำทะเล แล้วผลักร่างบางลงกับเตียงนอน ก่อนจะเดินไปล็อคประตูห้องอย่างหนาแน่น
ทันทีที่ร่างสูงจัดการกดล็อคประตูห้องอย่างเสร็จสรรพ ร่างสูงก็จัดการ ถอดเสื้อของตนเองแล้วโยนทิ้งไปยังข้างเตียงแล้วขึ้นคร่อมร่างบางตรงหน้าทันที
"คิ...คิบอม นะ นาย จะทำอะไร" ดงแฮ ถามร่างสูงด้วยน้ำเสียงสั่นๆ ร่างบางมองไปยังหน้าของร่างสูงด้วยแววตาสั่นระริก ตอนนี้เขากลัวคนตรงหน้าเหลือเกิน ดงแฮตัดสินใช้แรงทั้งหมดที่มีอยู่ผลักร่างสูงออกจากร่างของตนก่อนจะวิ่งไปที่ประตู
"ปล่อย ฉันนะ ไม่นะ สารเลว" ร่างบางด่าร่างสูงตรงหน้าพร้อมทั้งออกแรงดิ้นเพื่อให้รุนจากการกดทับของร่างสูง คิบอมจัดการตรึงแขนของร่างบางเอาไว้ทำให้ร่างบางขยุกขยิกไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น
"คิบอม ได้โปรดอย่าทำแบบนี้ ฮึก....." เสียงสะอื้นของร่างบางไม่ได้เข้าไปถึงจิตใจของร่างสูงเลยในตอนนี้คิบอมในสายตาของร่างบางในตอนนี้ยากเกินกว่าที่จะอธิบายได
"ดงแฮ นี้แหละคือ ข้อเสนอที่ฉันต้องการได้จากนาย !!!!!!!!!!!"
