“พิสูจน์งั้นหรอซองมิน??” คยูฮยอนกระซิบข้างใบหูของร่างบางพร้อมกับรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ที่ค่อยๆปรากฏขึ้นบนใบหน้าคมคายนั่น
“...”
หลังจากที่พูดจบปลายลิ้นของร่างสูงตวัดไปที่ซอกคอหอมกรุ่นของคนที่อยู่ใต้ร่างของเค้าแล้วค่อยๆไล่ริมฝีปากจากซอกคอข้าวไปยังแก้ม แต่แทนที่ร่างบางจะยอมเค้าดี มือเล็กนั้นกลับพยายามดันหน้าอกของเค้าอย่างแรงเพื่อที่จะให้เค้าหยุดการกระทำที่เค้ากำลังทำอยู่นี้
การกระทำของซองมินสร้างความงุนงงให้กับร่างสูงเป็นอย่างมาก ทั้งๆที่ร่างบางบอกเองว่าจะให้เค้าพิสูจน์แต่ทำไมร่างเล็กถึงส่งมือบางมาผลักเค้าล่ะ
“นายพูดเองไม่ใช่หรอ..ว่าจะให้ชั้นพิสูจน์” คยูฮยอนหยุดการกระทำแล้วถามออกไป
“แต่เราก็พิสูจน์แบบอื่นก็ได้หนิ ไม่จำเป็นต้องในวิธีนี้ก็พิสูจน์ได้หนิ..” ซองมินรีบตอบไปเผื่อจะหยุดการกระทำของคยูฮยอนได้
“งั้นนายช่วยบอกชั้นซิ ว่าวิธีพิสูจน์ของนายมันเป็นยังไง”
“...” ไม่มีคำตอบให้กับร่างสูงเพราะเค้าก็ไม่รู้วิธีพิสูจน์แบบอื่นเหมือนกัน
“ในเมื่อนายไม่ตอบ ชั้นก็จะทำตามแบบของชั้นละกันนะ”
ริมฝีปากของร่างสูงก็ประกบลงไปยังกลีบปากบางอีกครั้งร่างสูงค่อยๆเลื่อนไล่จมูกโด่งมาตามแก้มนุ่ม แล้ววกกลับไปยังริมฝีปากของร่างบางพร้อมส่งลิ้นของตนเข้าในโพรงหวานนั่น
แต่แล้วมือเล็กที่เคยวางอยู่บนอกกว้างก็เลื่อนมาบนใบหน้าของร่างสูงออกแรงดันเพียงเล็กน้อยเหมือนกับอยากจะพูดอะไรบางอย่างกับคนตรงหน้า
ทำให้คยูฮยอนหยุดการกระทำแล้วเปลี่ยนมามองหน้าคนตรงหน้าราวกับจะถามว่า ‘มีอะไร’
“ที่เตียงได้มั้ย” ร่างบางตอบเสียงเบาราวเสียงกระซิบ จะไม่ให้เสียงเบาได้ไงล่ะ คนของเค้าก็เขินเป็นเหมือนกันนะ แต่เค้าไม่อยากทำเรื่องแบบนั้นที่ประตูนิ ปกติที่เตียงก็ปวดจะตายอยู่แล้ว ถ้าเป็นประตูมีหวังพรุ่งนี้เช้าต้องลุกไม่ขึ้นแน่ๆเลย
พอได้ยินคำขอร้องของซองมิน ร่างสูงก็คลี่ยิ้มก่อนที่จะจัดการรวบตัวคนตัวเล็กขึ้นมาบนวงแขน แล้วเดินตรงไปยังเตียงกว้างเพื่อวางร่างบางที่อุ้มอยู่ลงบนฟูกนุ่ม พร้อมกับร่างของตนที่ขึ้นไปคร่อมอย่างใจเย็น
หลังจากที่ปลดอาภรณ์ของร่างออกจนกางเกงชั้นในตัวบางเพียงตัวเดียว ร่างสูงก็หันมีถอดเสื้อของตัวเองออก พร้อมก้มลงไปแลกลิ้นกับร่างบางอีกครั้ง จากนั้นร่างสูงก็ค่อยๆเลื่อนปลายลิ้นลงมาตามซอกคอขาวของร่างบางจึงทำรอยเอาไว้ ให้เป็นสัญลักษณ์ว่าร่างที่อยู่ภายใต้ร่างของเค้านี้คนนี้มีเจ้าของแล้ว จากนั้นร่างสูงก็พรมจูบไปทั่วร่างกายของร่างบาง ไล้ลงมาตรงเนินอกแล้วดูดปลายยอดสีชมพูสลับไปมาทั้งสองข้างของร่างบาง
“อะ...อือ..อ..”ในที่สุดร่างบางก็หลุดเสียงครางออกมาเพราะความเสียวซ่านที่ร่างสูงมอบให้
ร่างสูงค่อยๆปลดกางเกงขั้นในที่เหลือเพียงตัวเดียวของร่างบางออกอย่างรวดเร็ว เผยให้เห็นแก่นกายของร่างบางที่ตอนนี้กำลังตั้งชูชัน อยู่ตรงหน้าร่างสูง
รอยยิ้มของความพอใจปรากฏที่มุมปากของคยูฮยอน ก่อนที่เค้าจะสอดนิ้วเรียวของเค้าเข้าไปในช่องทางของร่างบางทันที
“อะ..อ๊ะ..จะ...เจ็บบบ” เสียงหวานดังขึ้นแทบจะพร้อมๆกับตอนที่คยูฮยอนสอดนิ้วของเค้าเข้าไป
แน่นอนว่าคนที่นอนอยู่ข้างล่างเค้าต้องเจ็บ แต่ที่เค้าทำแบบนี้ก็เพราะว่าต้องการพิสูจน์คำพูดของร่างบางที่ว่า ไม่ได้ไปทำอะไรกับพี่ชายเค้ามันจริงมั้ย และเค้าก็ต้องพอใจกับคำตอบที่ได้เพราะช่องทางที่เค้าสอดนิ้วยาวของเค้าเข้าไปนั้นยังคับอยู่และน้ำที่ควรจะมีมันไม่มีนั่นก็แสดงว่าก่อนหน้านี้ยังไม่อะไรสอดเข้ามาในตัวของร่างบาง
ร่างสูงดึงมือออกแล้วเปลี่ยนมาใช้ปากโลมเลียอยู่ที่แกนกายของร่างบางจนกระทั่งน้ำสีขุ่นขาวไหลออกมาใส่โพรงปากของร่างสูงและเค้าก็เลือกที่จะกลืนมันลงไปอย่างไม่รังเกลียด และน้ำที่ออกมาจากแกนกายของซองมินบางส่วนก็ถูกมือหนาป้ายไปที่ช่องทางคับแคบ เพื่อจะเป็นเครื่องหล่อลื่นในขณะที่คยูฮยอนสอดนิ้วเรียวเข้าไปที่ช่องทางนั้นอย่างสะดวก
“อือ..อะ..อ๊าาาา” ร่างบางร้องออกมาด้วยความเสียวซ่านเมื่อนิ้วเรียวของร่างสูงถูกสอดเข้ามาในร่างของตน มือเล็กที่เคยผลักอกเค้าในทุกๆครั้งที่ทั้งสองจะมีอะไรกันแต่ตอนนี้มือนั้นกลับถุกยกขึ้นโอบรอบคอของเค้า แต่ร่างสุงก้ไม่เอะใจอะไรกับพฤติกรรมของร่างบาง เพราะตอนนี้เค้าห่วงเพียงแค่จะตักตวงความสุขจากร่างกายของร่างบางตามความต้องการของตนเอง
ร่างสูงเปลี่ยนจากนิ้วเรียวเป็นแกนกายของตนแทน สะดพกของร่างสูงเริ่มขยับขึ้นลงจากจังหวะที่เชื่องช้าและเพิ่มความเร็วขึ้นเรื่อยๆในที่สุดผนังรุ่มร้อนภายในก็บีบรัดตัวอย่างรุนแรงเป็นการบ่งบอกถึงขีดสุดของร่างบางที่กำลังจะมาถึง ร่างสูงจึงขยับสะโพก กระแทกกายรุนแรงจังหวะสุดท้ายที่ส่งกายเข้าหาก็ปลดปล่อยหยาดแห่งอารมณ์ทะลักเข้าไปในร่างของผู้ที่ถูกรุกราน
ร่างสูงใช้แขนดันไปที่เตียงนุ่มเพื่อยกร่างกายที่เพิ่งผ่านกายปลดปล่อยของตนออกจากตัวของซองมิน และทิ้งตัวลงนอนข้างๆร่างบาง และร่างบางที่ควรจะหลับไปแล้วกลับพลิกร่างเล็กนั่นมาทับเค้า พร้อมกับสายตาออดอ้อนที่ส่งให้กับร่างสูง
“นี่คยูฮยอน...ชั้นมีอะไรบางอย่างอยากจะขอนาย”
“จะขออะไรอีกล่ะ” ร่างสูงเอ่ยปากถามไปและรอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของร่างเมื่อได้ยินคำพุดที่เปิดทางให้กับตนเอง
“นายต้องสัญญาก่อนว่านายจะทำตามที่ขั้นพูดนะ” ร่างบางพุดย้ำเพื่อความแน่ใจ
“อืม..” คำพุดที่ร่างสูงตอบกับมานั้นในปกติแล้วต้องไม่ใช้คำๆนั้นแน่นอน แต่เค้าตอบตกลงกับร่างบางไปนั่นอาจเป็นเพราะเค้าอยากจะให้รางวัลกับร่างบางที่คืนนี้ว่าง่ายเหลือเกิน
“นายบอกแล้วนะว่าจะทำตามที่ชั้นขอ”
“อือ..แล้วมันเรื่องอะไรล่ะ”
“เรื่องหนี้ที่ชั้นติดนายอยู่น่ะ”
